- Ναζαρέτ
- (Nazerat). Πόλη (63.800 κάτ. το 2003) του Ισραήλ, πρωτεύουσα του διοικητικού διαμερίσματος Χαζαφόν (3.325 τ. χλμ., 1.001.849 κάτ. το 1997). Ταυτίζεται με την ιστορική περιοχή της Γαλιλαίας και βρίσκεται σε μια λοφώδη ζώνη περίπου 30 χλμ. στα Α της Χάιφας, στον δρόμο που συνδέει την πόλη αυτή με την Τιβεριάδα. Η Ν. είναι γνωστή στην ιστορία του χριστιανισμού, γιατί εκεί έλαβε χώρα ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και γιατί ο Ιησούς έζησε εκεί μεγάλο μέρος της ζωής του πριν αρχίσει να κηρύττει· σε αυτήν όμως κατοικούσαν μόνο Εβραίοι έως την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο οποίος έχτισε εκεί την πρώτη χριστιανική βασιλική. Τον 7o αι. κατελήφθη από τους Άραβες και το 1099 περιήλθε στους Σταυροφόρους του Τανκρέντι, ο οποίος έχτισε εκεί τον αρχικό ναό του Ευαγγελισμού και όρισε τη Ν. επισκοπική έδρα· την ανακατέλαβε ο Σαλαδίνος (Σάλαχ ελ Ντιν) το 1187, με συνέπεια να καταστραφούν όλες οι μονές και οι ναοί και να μετατραπεί η πόλη σε σωρό ερειπίων. Το 1620 οι Φραγκισκανοί πήραν την άδεια να ιδρύσουν εκεί εκκλησία. Μετά τον A’ Παγκόσμιο πόλεμο η Ν. περιήλθε υπό τον έλεγχο της Αγγλίας και όταν τερματίστηκε το καθεστώς εντολής στην Παλαιστίνη, πέρασε (1948) στο κράτος του Ισραήλ.
Η πόλη της Ναζαρέτ, όπως απεικονίζεται σε βυζαντινό βιτρό (υαλογραφία) του 14ου αι. (Καχριέ τζαμί, Κωνσταντινούπολη).
Dictionary of Greek. 2013.